روزنامه ایران:خروج از کشور یکی از سران فتنه به بهانه شرکت در همایش؟

تلاش برای تشکیل دولت موقت بعد از برکناری احمدی نژاد

روزنامه ایران : میرحسین موسوی به زودی بیانیه می دهد

تشکیل پرونده برای مهدی و فائزه هاشمی

کیهان: از پشت پرده اعمال خاتمی تا هذیان گویی میرحسین

دبیرکل موتلفه: هر منتقدی جزو سران فتنه نیست/ سران فتنه کسانی هستند که نظام را متهم به تقلب کردند

حوادث روز عاشورای تهران، بسیار «توجه برانگیز» بود. رسانه های مخالف انقلاب اسلامی و در رأس آن ها رسانه های صهیونیستی، آمریکایی و انگلیسی، «آشوب های محدود» را در حد «انقلاب مهارناپذیر» بالا بردند و وانمود کردند که: «درگیری ها رو به گسترش اند و نظام جمهوری اسلامی قدرت کنترل اوضاع را از دست داده است.»

آشوب توجه برانگیز روز عاشورا، تعجب بسیاری را هم برانگیخت چرا که هر ناظر سیاسی و غیرسیاسی می داند که در دنیا نظامی به اقتدار و عمق نظام جمهوری اسلامی وجود ندارد با این وجود تداوم آشوب های عده ای کم که قطعاً هیچ جایگاهی در میان مردم ندارند، بسیار تعجب برانگیز بود.

اما برای تحلیل آنچه در روز عاشورا اتفاق افتاد توجه به چند نکته ضرورت دارد:
1- کسانی که روز گذشته در تهران، در مساجد، حسینیه ها، تکایا و محلات تهران به عزاداری برای سید و سالار آزادگان و شهیدان عزاداری کردند از حدود 8 میلیون نفر - یعنی به اندازه جمعیت تهران- فراتر می رفت و این البته اختصاص به شیعیان هم نداشت. جمعیت های عزادار که در دسته های کوچک و بزرگ و بصورت مجزا از ساعات اولیه بامداد تا حدود ساعت 3 بعدازظهر به عزاداری مشغول بودند در کنار عزاداری برای شهدای کربلا، به حضرت امام خمینی و حضرت آیت الله خامنه ای هم- بعنوان تداوم بخش هدف حضرت ابی عبدالله الحسین علیه السلام در عصر ما- ادای احترام کرده و برپاسداری از اهداف انقلاب و نظام اسلامی پای فشردند.

در این بین جمعیت چند هزار نفره ضدانقلاب در تهران که خیابان انقلاب را خالی از حضور مردم دیدند و برای ساعاتی جولان دادند در مقایسه با 8 میلیون جمعیت وفادار و عمیقاً انقلابی، محلی از اعراب ندارند و چیزی به حساب نمی آیند ولی این چند هزار نفر در رسانه های الکترونیکی و ماهواره ای چنان تکثیر شدند که گویی واقعیت روز عاشورای تهران این است نه آن 8 میلیون عزادار حسین بن علی علیه السلام و وفادار به نظام اسلامی. دیروز و پریروز دشمن برای واقع نمایی این «دروغ بزرگ» به موفقیت های رسانه ای دست یافت، برای این موضوع باید فکری کرد.

2- در ماجرای روز عاشورا، نوعی سازماندهی و تقسیم کار به چشم می خورد برای اینکه سازمان داشتن آشوب روز عاشورا مشخص باشد راه زیادی نباید رفت. نگاهی به سایت «بی بی سی پرشین» به ما کمک می کند. در واقع این سایت اولین جرقه را زده و در دقایق اولیه از «موجی رو به افزایش» خبر داده است. روز عاشورا ابتدا تجمعاتی کوچک در چند نقطه خیابان انقلاب واقع گردیده، سپس این لکه های کوچک کمی بزرگتر شده اند و پس از حدود یک ساعت بهم پیوسته اند؛ بعد از مواجه شدن با دسته های عزادار بار دیگر تجزیه شده اند به لکه های نسبتاً بزرگ و بعد لکه های کوچک و بعد محو شدن. ماجرای روز یکشنبه- عاشورا- طبعاً باید آن دسته از افراد و احیاناً بعضی از مسئولان که در مورد «هدایت خارجی» ماجرا تردید داشتند و یا «برنامه ریزی» برای آشوب ها را ثقیل می دانستند ، متقاعد و مطمئن کرده باشد که با یک برنامه خارجی مواجه اند. اما البته این ماموریتی است که به آدم های نشان شده داخلی واگذار شده و بطور نیابتی اجرا می کنند. دقت بفرمایید که هتک قرآن کریم و اسماء مقدسه معصومین - علیهم السلام - که در آشوب یکشنبه به دفعات اتفاق افتاد، کینه ای عمیق که جز در سینه عناصر رژیم صهیونیستی و آمریکا یافت نمی شود را برملا می کند.

3- برخی از روی ترحم و یا تحلیل های نادرست می گویند «کار از دست امثال موسوی خارج شده است ببینید اینکه دیگر انتخابات و حتی نظام نیست، هتک عاشورا و پرچمدار آن حضرت ابی عبدا... الحسین علیه السلام است!» ماجرای روز عاشورای تهران و نوع مواجهه سران فتنه با این حادثه، آب سردی بر روی این تحلیل ترحم برانگیز ریخت. واقعیت این است که امثال موسوی به انتخاب خود به میدان نیامده اند تا حالا اجازه داشته باشند حساب خود را بطور واقعی جدا کنند

- ممکن است حتی حرفی هم برای رد گم کردن بزنند- ولی حضور نزدیکان سران فتنه در مرکز آشوب های روز یکشنبه نشان داد که قصه حتی برخوردن در صف منافقین و... هم نیست. وقتی کانون تصمیم گیری در خارج باشد، فعالان داخلی بنا به نقشی که برایشان در نظر گرفته شده، ظاهر می شوند. خوب با این وصف، ترحم بر سران فتنه و به تاخیر انداختن مجازات آنان و عدم مواجهه صریح نظام با آنان با هیچ تحلیلی منطقی نیست . این روزها از بعضی مقامات مسئول! شنیده می شود که: «آقایان موسوی، کروبی و... اساساً دنبال دستگیر شدن هستند و از اینکه دستگیر نمی شوند ناراحتند!» این تحلیل قابل تامل متاسفانه منشاء عدم تصمیم و یا تصمیم غلط شده است و فرصت های زیادی را هدر داده و تیغ ضدانقلاب را ظاهرا تیزتر کرده است. یکی از آثار حادثه تلخ روز یکشنبه باید تجدیدنظر جدی در این تحلیل های نادرست باشد.

4- رسانه های انگلیسی و... از لحظات اولیه شروع ماجرا اصرار داشتند که آشوب روز یکشنبه را «حرکت آرام» لقب دهند و از سوی دیگر تعداد شرکت کنندگان در آشوب را «زیاد و روبه افزایش» معرفی نمایند. این از یک سو دو دروغ بزرگ بود چرا که آشوب روز عاشورا نه آرام بود و نه شرکت کنندگان زیاد و رو به افزایش بودند. از سوی دیگر این موضوع نگرانی شدید آنان را از واکنش نظام برملا کرد. آنان نگران بودند که نظام با اقتدار برخورد کند چرا که می دانستند آشوب طلبان بزدل تر از آن هستند که یارای مواجهه با نیروهای نظام و مردم عزادار را داشته باشند و نیز نگران تر از آن هستند که بدون امید به پمپاژ نیروهای جدید به آشوب ادامه دهند. از این رو بی بی سی در یک کلاهبرداری آشکار خبری، دو دروغ را به آشوب طلبان-مزدوران- حقنه کرده اند؛ 1- اتفاقی نمی افتد 2- جمعیت های بیشتری به آنان می پیوندند. به نظر این قلم نحوه مواجهه با این جریان معدود و مزدور را باید از همین زاویه مشخص کرد.