سید باقر پیشنمازی می گوید در خصوص مسئله ازدواج کارهای ناتمامی در سالهای قبل از جمله تاسیس یا حمایت از مراکز تخصصی ازدواج انجام شده که ناتمام مانده بود و ما در این مدت کوتاه حضورمان در وزارت ورزش بدلیل اهمیت موضوع، فوریت طرح را تدوین و نهایی کردیم.

معاون امور فرهنگی و تربیتی وزارت ورزش و جوانان ادامه می دهد:داوطلبانی که در صدد ایجاد مراکز مشاوره و ازدواج هستند از سوی ما احراز صلاحیت می شوند و تضمین ها و تعهدهایی از آنها دریافت می کنیم برخی از این موسسات کارشان حضوری و برخی غیرحضوری است. علاوه بر جوانان در سن ازدواج به افرادی که به هر دلیلی همسرشان را از دست دادند نیز خدمات همسرگزینی ارائه می شود.

آقایان و خانم ها می توانند از طریق سایت اطلاعات داوطلبان متقابل، همسر همتا و همطراز خود را جستجو و برای ازدواج اقدام کنند.

او می گوید الان هم  برخی از مراکز ازدواج حضوری و اینترنتی هم اکنون بدون پروانه فعالیت می کنند و ادامه می دهد : در گذشته 200 دفتر مشاوره تربیتی و روانشناختی مجوز گرفته اند اما درباره ایجاد مراکز ازدواج محدودیت کمی نداریم اما از لحاظ کیفی این مراکز شرایط سختی را باید داشته باشند. پروانه این مراکز یکساله است اما مدل سطح بندی را پیش بینی کردیم که اگر مرکزی دو سال پشت سر هم سطح یک را بیاورد به آن پروانه دائم داده شود و همچنین شرایط رقابتی را فراهم کرده ایم که مراکز به استانداردها پایبند باشند.

و در آخر هم می گوید"اگر بتوانیم از طریق این مراکز ازدواج را بیش از اینکه مبتنی بر احساسات باشد مبتنی بر عقل و دور اندیشی کنیم می توانیم بر کاهش آمار طلاق تاثیر بگذاریم."

این مراکز در حالی در حال راه اندازی است که مدت هاست کارشناسان نسبت به شیوع ازدواج های اینترنتی و ازدواج های حاصل از دوستی های خیابانی هشدار می دهند و تاسیس مراکز همسرگزینی در کشور را یکی ازگزینه ها برای حل مشکل ازدواج جوانان می دانند.

    دکتر علیرضا عصارنیا، معاون پیشین فرهنگی اجتماعی سازمان ملی جوانان درباره ضرورت راه اندازی مراکز همسریاب در جامعه پیش از این گفته بود: «کشور ما 15 میلیون جوان در آستانه ازدواج دارد که زنگ خطری برای مسئولان محسوب می شود. و به این نتیجه رسیده ایم که با تاسیس و راه اندازی این مراکز می توانیم شرایط آشنایی جوانان را فراهم کنیم.»

    عصارنیا با اشاره به این که مراکز همسرگزینی ازدواج در کشور بسیار اندک است، تاکید می کند: «متاسفانه هنوز نسبت به تاسیس مراکز همسرگزینی بسیار سطحی نگاه می کنیم. البته تعداد مؤسسه های همسرگزینی در کشور بسیار اندک است و هنوز فرهنگ مراجعه به این مراکز و استفاده از آن برای جوانان و خانواده های آنان درونی نشده است.»

        دکتر غلامرضا قاسمی هم درباره مراکز همسرگزینی ازدواج در جامعه می گوید: «مطمئناً مراکزی که بتوانند خودشناسی افراد را نسبت به ازدواج افزایش دهند برای جوانان لازم است اما باید توجه داشته باشیم این مراکز نباید دخالت در تشخیص جوانان درآستانه ازدواج داشته باشند.»وی می گوید: «در برخی مواقع شاهد هستیم که این مراکز عکس، آدرس و تلفن اشخاص را می گیرند و با فرد متقاضی آشنا می کنند که این موضوع به لحاظ روانشناسی صحیح نیست. حتی بعضاً دیده می شود که مراکز همسرگزینی به صورت غیرتخصصی فقط دختر و پسر را با هم آشنا می کند و خانواده ها را در جریان نمی گذارند. در مراکز همسرگزینی ازدواج باید در چارچوب فرهنگ اسلامی کشور فعالیت کنند. اطلاعات افراد باید دراختیار خانواده ها قرار گیرد و خانواده ها باید در جریان آشنایی دختر و پسر خود باشند.»

او می گوید: «در بسیاری از مواقع روش های سنتی ازدواج پاسخگو نیست و جامعه این ظرفیت را دارد تا مراکزی را تاسیس کند و در چارچوب فعالیت این مراکز دختر و پسر با یکدیگر آشنا شوند.»